Tajemnica ojcostwa
- Szczegóły
- Kategoria: O mażłeństwie i rodzinie
1. Kiedyś podczas przypadkowej rozmowy z jednym z moich uczniów, usłyszałem się, że w ogóle nie rozmawia ze swoim tatą. Nie dowiedziałem się dlaczego tak jest… Niemniej była to smutna wiadomość.
Dla nastoletniego chłopca ojciec powinien być jednak ważnym, o ile nie najważniejszym mężczyzną na świecie. W końcu to on stanowi dla chłopaka podstawowy wzorzec męskości, który niejednokrotnie bezwiednie, nie zawsze świadomie naśladuje… Nawet Pan Jezus miał ziemskiego ojca – św. Józefa, który został nazwany przez św. Jana Pawła II opiekunem Odkupiciela, a przez pisarza Jana Dobraczyńskiego cieniem Ojca. Św. Józef, jak nakazywała żydowska tradycja, uczył syna umiłowania modlitwy, prawa i zawodu, który sam wykonywał. Wprowadzał syna w męski świat. Inicjacją był obrzęd zwany bar micwą, przeżywany w wieku kilkunastu lat (ok. 13-14 r. życia). Chłopiec wtedy czytał zwoje pisma w synagodze i od tego momentu był zobowiązany do szczególnego przestrzegania Bożego prawa, tak jak dorosły. Nie ulega wątpliwości, że św. Józef był ważną osobą w życiu Jezusa, który jako dziecko potrzebował jego zaangażowanej obecności, opieki, przykładu, przewodnictwa, nauki. Jeżeli sam Syn Boży potrzebował wychowania przez ziemskiego ojca, to o ileż bardziej potrzebują go chłopcy i dziewczęta stworzeni przez dobrego Boga na obraz i podobieństwo Syna Bożego, ale też zranieni grzechem pierworodnym. Pan Jezus jest obrazem Boga Ojca. W Jego Osobie, życiu, czynach opisanych w Ewangeliach można zobaczyć, dostrzec dobroć, miłosierdzie, życzliwość, sprawiedliwość, wszechmoc Boga Ojca.
2. Dzień Ojca obchodzony 23.06 jest okazją do jakiejś refleksji nad tym, kim jest ojciec i czym jest ojcostwo. Niewątpliwie ojcostwo ma wiele wymiarów: jest ojcostwo naturalne, duchowe, zastępcze (w rodzinach zastępczych) i przede wszystkim Boże Ojcostwo! Co to znaczy, że Bóg jest Ojcem? Bóg jest stwórcą, czyli tym, który powołuje do istnienia z niebytu, dając życie. Wszystko, co istnieje, pochodzi od Niego. Bóg stworzył wszechświat, rośliny, zwierzęta, aniołów i ludzi. Bóg stworzył, stwarza, ale też podtrzymuje świat w istnieniu, troszcząc się i opiekując ludźmi. Dlaczego Bóg będący wspólnotą miłujących się Osób powołał świat do istnienia? Z miłości, którą chce się dzielić z innymi. Bóg stworzył, bo ukochał Ciebie i mnie. Warto zauważyć, że Stwórca podzielił się z ludźmi, z mężczyzną przywilejem przekazywania życia oraz troski o dzieci.
3. „Najważniejsza kariera w życiu mężczyzny” – tak nazwał ojcostwo Jacek Pulikowski, autor książki o tym samym tytule. Jeżeli Chrystus jest obrazem Boga Ojca, to tym odbiciem Bożego ojcostwa winien być każdy mężczyzna. Kiedyś byłem na spotkaniu ruchu mężczyzn św. Józefa. Temat spotkania i nauczana brzmiał: Ojcostwo? – jesteś stworzony do tego! Słuchając konferencji uświadomiłem sobie, że chociaż nie miałem wtedy żony i swoich dzieci, to też tu i teraz jestem powołany do bycia ojcem wobec moich uczniów i uczennic w wymiarze duchowym. Bóg powierzył mi ich, abym uczestniczył w ich wychowywaniu ludzkim i chrześcijańskim. Jestem za to odpowiedzialny… To przypomnienie sprawiło, że po raz kolejny dotarło do mnie, że muszę wymagać przede wszystkim od siebie i pracować nad sobą. Młodzież obserwuje szczególnie moje zachowanie, postępowanie, czyny i bardziej na nie zwraca uwagę niż na to, co mówię. To zobowiązuje…
4. Kapłani nazywani bywają ojcami duchowymi. Ich zadaniem jest przewodniczyć wspólnocie wiernych, troszczyć się o przekaz wiary, Bożego życia oraz jego rozwój, towarzyszyć na drodze życia duchowego, być mistrzami modlitwy…. Ich zadaniem jest także wspieranie ojców rodzin w wychowywaniu religijnym. Wielkie wymagania, oczekiwania… Potrzeba modlitwy za ojców, za kapłanów. Trzeba też wdzięczności wobec jednych i drugich… Miłość, szacunek, wdzięczność, posłuszeństwo wobec ojców i tych naturalnych i tych duchowych – kapłanów, zakonników, wychowawców, nauczycieli, katechetów wynika z IV przykazania: „Czcij swego ojca i matkę swoją, abyś długo żył i dobrze ci się powodziło na ziemi, którą ci daje Pan Bóg twój” (Pwt5,16).
- poprz.
- nast. »»